Λίγα λόγια για το βιβλίο: Στο βιβλίο «Η μαμά μου είναι αναπληρώτρια δασκάλα» παρουσιάζονται με ευρηματικό τρόπο γεμάτο χιούμορ, ειρωνεία και συγκίνηση οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα των μνημονίων. Σε μια περίοδο οικονομικής ύφεσης και περικοπών παντού, τα σχολεία υπολειτουργούν και βασίζονται για τη λειτουργία τους στην καλή διάθεση χιλιάδων αναπληρωτών που κάθε χρόνο καλούνται να καλύψουν πάγια κενά σε όλη την Ελλάδα αφήνοντας πίσω τα σπίτια και τις οικογένειές τους. Και όλα αυτά χωρίς να έχουν καμία απολύτως διαβεβαίωση ότι κάποτε θα διοριστούν, με τι τρόπο, πότε και πού.
Σε καθεστώς ομηρίας λοιπόν και με μια σειρά παράλογων διακρίσεων σε βάρος τους βρίσκονται διαρκώς με μια βαλίτσα στο χέρι. Τι γίνεται όμως όταν μετά από τόσα χρόνια κάποιοι τόλμησαν να κάνουν οικογένεια και παιδιά; Πόσο πιο δύσκολο είναι άραγε ένας αναπληρωτής πέρα από την αγωνία του πού θα κοιμηθεί το επόμενο βράδυ να πρέπει να ταλαιπωρεί και την οικογένειά του; Όλα δοσμένα μέσα από τα μάτια της μικρής Μαρίνας που αποφασίζει να βοηθήσει τους αναπληρωτές ξεσηκώνοντας την τάξη της! Όσο είναι ακόμη παιδί, όσο το μέλλον της ανήκει. Για το βιβλίο η κ. Αγγέλα Μάλμου εκπαιδευτικός-συγγραφέας, πρώην σχ. σύμβουλος έγραψε: Με αυτό το κείμενο η Ελένη Αργυροπούλου μας εκπλήσσει ξανά... Κι αυτή τη φορά δεν υπάρχει αλληγορία, τέρμα οι παραβολές!
Η αλήθεια διατυπώνεται κρυστάλλινη μέσω της αθώας αφήγησης ενός παιδιού. Γιατί πολύ καλά γνωρίζει η συγγραφέας ότι, όταν αφηγείται ένα παιδί, μπορεί να μιλάει για τα πιο βαθιά και περίπλοκα πράγματα που το απασχολούν με την απλότητα και τη σοφία της αφέλειάς του. Έτσι, με τα μάτια και την ψυχή της μικρής Μαρίνας, η συγγραφέας διατυπώνει ένα μοναδικό μανιφέστο, που αφορά στο μεγάλο πρόβλημα της ομηρίας χιλιάδων αδιόριστων εκπαιδευτικών στην Ελλάδα των μνημονίων… Και πάλι το γνωστό ρωμαλέο γράψιμο, διανθισμένο με αφηγηματικό πλούτο, λογοτεχνική έξαρση, συγκίνηση, διαμαρτυρία, αλλά και με λεπτομερή αναφορά σε όλες τις παραμέτρους των προβλημάτων και της αδικίας που βιώνει ο αναπληρωτής εκπαιδευτικός και η οικογένειά του. Οπισθόφυλλο «Η μαμά μου είναι αναπληρώτρια δασκάλα.
Τι ακριβώς είναι αυτό, δεν ξέρω να σου πω. Μάλλον είναι όπως λέμε, “αυτή είναι μια πολική αρκούδα, όχι απλή αρκούδα”, ή όπως λέμε, “αυτή είναι μια χελώνα καρέτα-καρέτα, όχι συνηθισμένη”. »Ο μπαμπάς μου είναι κι αυτός αναπληρωτής δάσκαλος. Μάλλον γι’ αυτό παντρεύτηκαν· έχουν κοινά ενδιαφέροντα. Κι εγώ σκέφτομαι να παντρευτώ τον Γιωργάκη, αφού αρέσει και στους δυο μας η πίτσα. »Επειδή οι γονείς μου είναι αναπληρωτές, εγώ πρέπει κάθε χρόνο να μαζεύω τα παιχνίδια μου σ’ ένα μεγάλο χάρτινο κουτί και να χαιρετώ τα παιδάκια της τάξης. Ο μπαμπάς δεν ζει μαζί μας. Μου εξηγούν κάθε χρόνο –όταν τον αγκαλιάζω κλαίγοντας και του λέω να μη μας αφήσει πάλι– ότι αυτό δεν γίνεται γιατί τον έστειλαν να υπηρετήσει αλλού από το υπουργείο. Αυτό το υπουργείο πρέπει να είναι ένας μεγάλος δράκος που μισεί τους γονείς μου μόνο».
Η Μαρίνα πηγαίνει δευτέρα δημοτικού και έχει πολλές απορίες για την παράξενη δικαιοσύνη που υπάρχει στον κόσμο. Με γνώμονα το σωστό, αποφασίζει να δράσει όσο είναι ακόμη παιδί και το μέλλον της ανήκει. Βιογραφικό Η Ελένη Αργυροπούλου γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1989 στη Λάρισα. Η καταγωγή της είναι από τα Τρίκαλα. Τα πρώτα παιδικά της χρόνια τα έζησε στη Λαμία και στο Λιτόχωρο. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ από όπου αποφοίτησε το 2011 με «Άριστα» και οι μεταπτυχιακές της σπουδές είναι πάνω στην Ειδική (Ενιαία) Εκπαίδευση. Έχει εργαστεί ως δασκάλα σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια της Θεσσαλονίκης, σε δημόσια δημοτικά σχολεία των Χανίων και της Μεσσηνίας και σε επιστημονικό κέντρο ειδικών θεραπειών της Αθήνας.
Σήμερα εργάζεται σε δημόσιο δημοτικό σχολείο του νομού Αττικής.
Κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο της «Μονομάχος» που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του πατέρα της και σε όλους τους ανθρώπους που πάσχουν από ανίατες ασθένειες.
[opb][op9]
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.